*آثار دنیوی 

1)رستگاری

اطاعت از خدا و رسول و دستورات آنها موجب سعادت و رستگاری بشر است « وَ مَن یُطِعِ اَللهَ وَ رَسُولَهُ وَ یَخشَ اللهَ وَ یَتَّقهِ فَاُولئِکَ هُمُ اَلفائِزُونَ [1]؛ کسانی که اطاعت خدا وپیامبرصلی الله علیه و آله کنند و از خدا بترسند و تقوی پیشه نمایند آنها نجات یافتگان و پیروز مندانند »

در این آیه به سه عامل رستگاری اشاره شده، اطاعت خدا و پیامبر و تقوی و خشیت الهی ، در واقع اطاعت از خدا و پیامبر و انجام اعمال صالح سبب آمرزش گناهان و موجب رستگاری است .

اما چنانچه دستورات خداوند زیر پا گذاشته و نادیده گرفته شود و انسان مرتکب گناه و معاصی گردد و پرده ها را بدرد آنوقت است که جامعه روی سعادت را نخواهد دید ، اما چه گناهانی پرده ها را می درد ؟ در روایتی امام سجاد علیه السلام چندین گناه ذکر می فرمایند از جمله آنها  شراب خواری ، قمار بازی ، سخنان لغو ، شوخی بی جا ، ذکر عیوب مردم و همنشینی با مردمان بدنام گناه زندگی انسان را نابود می کند ، نگاه کنیم به سرگذشت انسان های گناه کار که سرنوشت آنها به کجا کشیده شد ، باید از زندگی دیگران عبرت گرفت و از مکافات عمل نباید غافل شد که روزی گریبان انسان را می گیرد .

هر بد که  میکنی تو  مپندار کآن   بدی                              ایزد فرو گذارد وگردون رها کند

قرض است فعل های بدت پیش روزگار                        تا هر زمان که  وقت ببیند ادا  کند[2]

2)آبادی شهرها و طول عمر

درآیات و روایات اسلامی آمده است که رعایت تقوا و آموزه های دینی وانجام دستورات الهی همانند صله ارحام ، اخلاق نیکو ، احسان، رعایت حقوق همسایگان و همنوعان و ... موجب آبادانی شهرها و طولانی شدن عمر می گردد .

آیه شریفه می فرماید« وَلَواَنَّ اَهلَ اَلقُری امَنُواوَاتَقوا لَفَتَحنا عَلَیهِم بَرَکاتٍ مِنَ السّماءوَ اَلارضِ[3]؛اگرمردمی که درشهرها وآبادیها زندگی می کنندایمان بیاورند وتقوی پیشه کنندبرکات آسمان وزمین رابرآنها می گشاییم .»

شاعربا توجه به مفهوم آیه گفته:

                               گر بترسندی از آن فقر آفرین              گنج هاشان کشف گشتی در زمین

امام صادق علیه السلام فرمودند : « اَلبِرُّ وَ حُسنُ الخُلقِ یَعمُرانِ اَلدّیارَ وَ یَزیدانِ فِی اَلاَعمارَ[4]؛ نیکی و خوش اخلاقی شهرها را آباد و موجب طولا نی شدن عمر می گردد »

اما چنانچه دستورات الهی نادیده گرفته شود و جامعه رو به نافرمانی برود موجبات نابودی ملت ها و خرابی شهرها فراهم خواهد شد .قرآن درمورد فرعون و کسانی که پیش از آنها بودند و نافرمانی خدا کردند وآیات الهی  را منکر شدند می فرماید : « کَذَّبُوا بِآیاتِ رَبِّهِم فَاَهلَکناهُم بِذُنُوبِهِم[5]؛ آنهاآیات پروردگارشان را تکذیب کردند و ما هم بخاطر گناهانشان آنها را هلاک نمودیم » قوم ثمود هم که سرکشی کردند و به هشدارهای پیامبرشان حضرت صالح علیه السلام بی اعتنایی نمودند و ناقه آن حضرت را پی کردند به هلاکت رسیدند ، قرآن درباره آنها هم می فرماید : « فَدَمدَمَ عَلَیهِم رَبُّهُم بِذَنبِهِم فَسَواها[6]؛ خداوند آنها را به خاطر گناهان  و نافرمانی که کرده بودند درهم کوبیده و سرزمینشان راصاف ومسطح نمود »

این آیات تنها از گذشته سخن نمی گوید که بگوییم گذشته باهمه تلخی و شیرینی هایش گذشت و دیگر باز نمی گردد بلکه امروز هم اگر ملتی نافرمانی خدا کند به همین سرنوشت گرفتار خواهد شد که کمترین کفران نعمت ، مسلط شدن اشرار و بدکاران بر انسانهای مومن و نیکوکار خواهد بود، پس باید از زندگی گذشتگان عبرت گرفت .    

            نرود مرغ سوی دانه   فراز                         چون دگر مرغ بیند اندر بند

            پند گیر از مصائب دگران                          تا نگیرند  دیگران ز تو  پند

ملای رومی برای پندگرفتن از اقوام وملت های گذشته گفته:

        عاقل آن باشد که عبرت گیرد از                    مرگ   یاران وبلای  محترز[7]

       پس سپاس او راکه ما را درجهان                کرد پیدا از پس   پیشینیان

       تا  شنیدیم  آن  سیاستهای  حق                     بر  قرون  ماضیه  اندر  سبق

       عاقل از سر بنهد این مستی وباد                   چون شنید انجام فرعونان وعاد

       ورنه  بنهد ، دیگران از حال او                    عبرتی گیرند و از اضلال او[8]

3)حیات فردی واجتماعی

اجرای حدودوتعزیرات واهمیت و آثار و برکات آن در جامعه به حدی است که امام موسی بن جعفر علیه السلام در تفسیر آیه ی :        « وَ یُحیی اَلارضَ بَعدَ مَوتِها »[9] فرموده : « لَیسَ یُحییها بِالقَطرِ، وَلکِن یَبعَثُ اَلله رِجالاً فَیَحیونَ اَلعَدلَ فَتُحی اَلاَرضَ لِاِحیاءِ اَلعَدلَ، وَ لِاِقامَةِ اَلحَدِّ فیه اَنفَعُ فِی اَلاَرضِ مِنَ القَطرِ اَربَعینَ صَباحاً [10]؛ منظور این نیست که خداوند زمین را بوسیله ی باران زنده میکند ، بلکه مردانی را بر می انگیزد که اصول عدالت را احیا کنند ، و زمین با احیای عدالت زنده می شود و بدانید که اقامه عدل در زمین از چهل روز باران نافعتر است »

همان گونه که حضرت فرمودند اجرای قوانین کیفری مایه حیات فرد وجامعه است لذاخداوند درآیه قصاص می فرماید:« وَلَکُم فِی القِصاصِ حَیاتٌ یا اُولی اَلاَلبابِ[11]؛برای شما در قصاص حیات وزندگی است » چون وقتی شخص بداند اگر دست به قتل بزند ،قصاص می شود،دست از این جنایت بر می دارد و همین موجب حیات خود ودیگران می گردد.درجاهای دیگرهم چنین است که موجود خطرناک و مزاحم را حذف میکند ،مثلا طبیب وقتی تشخیص میدهدکه به خاطر حفظ بدن باید عضو فاسد را قطع کند قطعا این کار راخواهد کرد تاآن شخص زنده بماند ،از بین بردن افراد فاسد وقاتل در اجتماع هم این گونه است.

4)محبوبیت مردمی

کسانی که به خدا ایمان بیاورند و از او اطاعت کنند و عمل صالح انجام دهند خداوند محبت آنها را در دلها قرار می دهد « اِنَّ اَلذّینَ امَنُوا وَ عَمِلُوا اَلصّالِحاتِ سَیَجعَلُ لَهُمُ اَلرَّحمنُ وُدّاً[12] » اساساً این گونه است که انسانهای آلوده هم آدم های پاک را دوست دارند و می ستایند و از افراد ناپاک متنفرند ، فرضاً این دسته از افراد اگر بخواهند همسری انتخاب کنند و یا شریکی بگیرند به دنبال افراد نجیب ، امین و صادق می گردند در مقابل اگر کسی نافرمانی خدا کند ، خدا هم از او متنفر خواهد شد در حدیثی از پیامبر اکرم آمده است هنگامی که خداوند کسی را دوست بداردبه جبرئیل می گویدمن فلانی را دوست دارم تو هم اورا دوست بدار،جبرئیل هم او رادوست می داردودر آسمانها ندا می دهد که خدا اورا دوست میدارد شماهم اورا دوست بدارید،پذیرش این امر در زمین هم منعکس خواهد شد،وهنگامی که خداکسی را دشمن بدارد به جبرئیل می گوید من از او متنفرم او را دشمن بدار، جبرئیل هم او را دشمن می دارد و در میان اهل آسمان ها ندا می دهد که خدا از او متنفر است او را دشمن بدارید بعد این امر در زمین و بین بندگان هم انعکاس پیدا خواهد کرد[13]. در تاریخ انسان های فراوانی آمده اند که به جهت اطاعت از خدا، به مقام قرب الهی رسیده اند وخداوند محبت آنها را دردل مردم قرارداد،درعصرما نمونه این محبوبیت رادر امام راحل عظیم الشان (ره) مشاهده کردیم که چگونه همه مُحب او گردیدند،همه این محبوبیتها به جهت اطاعت الهی وترک معصیت بود،همسرمحترمه ایشان فرموده بودند«من شصت سال با امام زندگی کردم ندیدم ایشان یک معصیت بکنند، همیشه به ما توصیه می کردند که سعی کنید  معصیت  نکنید » ایشان نه تنها مقید به انجام واجبات وترک محرمات بودند بلکه مکروهات را نیز ترک می کردند ومقید به انجام مستحبات نیز بودند هیچگاه نماز شب ایشان ترک نمی شد، به نماز جماعت اهتمام می ورزیدند و هیچ چیز را برآن مقدم نمی داشتند ، روزی که  سران  کشورهای اسلامی برای قضیه  صلح  ایران و عراق  خدمت ایشان آمده بودند وسط جلسه بود که اذان ظهر گفته  شد امام  بلند  شدند وفرمودند:«من می خواهم نماز بخوانم»[14]