ولادت حضرت زینب سلام الله علیها وروزپرستار مبارک باد                                                                                      

 

 

                                                  

 

              حیات طیبه حضرت زینب سلام الله علیها

ثمره ازدواج مبارک علی علیه السلام وفاطمه زهراءعلیها سلام پنچ فرزند به نام های امام حسن ،امام حسین، حضرت زینب ،

ام کلثوم ومحسن علیهم السلام است.حضرت زینب سومین فرزند مهد ولایت است که بنا به قول قوی درپنجم جمادی الاولی سال

ششم هجری قمری درمدینه منوره چشم به جهان گشود.

زینب نامی آسمانی

زینب یعنی زینت پدر،این نامی است که خدا برای دختری انتخاب کرد که با انجام رسالت خود زینت بخش تاریخ شد وموجب

افتخار وسرافرازی خاندان وحی و ولایت گشت ودرتاریخ کربلا جاودانه گردید.گفته شده هنگام ولادت زینب کبری، رسول خدا

درمدینه نبودند،حضرت زهراء سلام الله علیها ازامیرالمومنین علیه السلام درخواست کرد که نامی برای فرزندش انتخاب کند،

حضرت درجواب فرمودند: من برپدرت سبقت نمی گیرم صبرمی کنیم تا ازسفربرگردد،چون حضرت بازگشتند وخبرولادت نوزاد

زهراء راشنیدند فرمودند:فرزندان فاطمه فرزندان من هستند ولی درنام گذاری آن ها خدا تصمیم می گیرد.

یعد جبرئیل بر پیامبرنازل شد وپیام آورد که خداوند سلام می رساند ومی فرماید:نام این دختر را زینب بگذار که این نام را در

لوح محفوظ نوشته ام.حضرت زینب حدود پنج سال دردامان پرمهر وعطوفت مادروکنارجد بزرگوارش پرورش پیداکرد واززندگی

معنوی آندوبهره برد،ومدت سی وپنج سال درکنارپدربزرگوارش امیرالمومنین علیه السلام بود،دراین مدت مصائب وناملایمات زیادی

رامتحمل گردید ،او دراین مدت سایه شخصیتی بزرگ همانندپیامبررا ازدست داد وبعد شاهد حوادث تلخ وناگوارومصائب وظلم هایی بود

که برمادرش زهراء رواداشته شد، اوهیچگاه مادرش رابعد ازوفات رسول خدا خندان ویامتبسم ندید.او هیچ گاه لحظات آخریه وداع با

مادرش زهراءرافراموش نکرد ، همان لحظه ای که امیرالمومنین علیه السلام می فرماید : " زمانی که خواستم بندهای کفن زهراء

راگره بزنم به حسن وحسین وزینب وام کلثوم گفتم بیایید وازمادرتان توشه ای بگیرید که این آغازجدایی است ودیداربعدی دربهشت

خواهد بود."اوروزها وسال های مظلومیت پدررا خوب به یاد داشت وشاهد بود که بعد ازرحلت پیامبر چگونه حق مسلم اورا غصب

کردند وولایت پدرش را که بزرگترین شخصیت جهان اسلام بعد ازپیامبر بود نادیده گرفتند.اما در سال چهلم ازهجرت هم شاهد ضربت

خوردن پدر وشهات ایشان بود،لحظ های جدایی زینب ازپدر که برای اومصیبتی طاقت فرسابود،اما چیزی نگذشت که سال پنچاهم ازهجرت

فرا رسیدواوبرای یک باردیگرشاهد بی وفایی امت پیامبربود، بی وفایی که منجربه مسمومیت وشهادت برادربزرگوارش وکریم اهل بیت

امام مجتبی علیه السلام شد،اودر این مصیبت شاهد اهانت به جنازه آن حضرت بود،اما دیری نپایید که سال شصت ویکم ازهجرت فرا

رسید وآن حادثه بزرگ تاریخ اتفاق افتاد که زبان عاجزازبیان آن است ،حادثه جانکاه کربلا خصوصا شب وروزعاشورا وبالاخص عصر

عاشورا ودوران اسارت ،اما حضرت زینب تمام این مصایب را دید وبرای خدا صبرکرد وپایداری درراه خدا را پیشه خود ساخت.

اوج عظمت حضرت زینب سلام الله علیها ومصائب ایشان درجریان قیام امام حسین علیه السلام وبه خصوص زمان اسارت آن حضرت

بوده است، عظمت این کاربزرگ وقتی آشکارشد که نبردعاشورا به پایان رسید واهل بیت امام حسین علیه السلام اسیرشدند وبا پایان یافتن

جنگ مسلحانه درمیدان کربلا رسالت ومسئولیت زینب کبری علیهاالسلام ودیگراسیران شروع شد وحرکت فرهنگی آن ها آغازگردید،اگر

قیام ارزنده حسینی همچنان درطول تاریخ برای همیشه تازه وسازنده باقی مانده است یکی ازعوامل آن وجود حضرت زینب وخطبه های

غراء ایشان است.

پرستاری حضرت زینب علیهاالسلام

امام حسین علیه السلام قبل ازشهادت ، سفارش های لازم را به خواهرش حضرت زینب نمود وسرپرستی وپرستاری ازنهضت رابه ایشان

واگذارکردواورا به صبروبردباری امرنمود وبا قلبی محکم وبی هراس ازآینده نهضت حرکت کرد وپای به میدان شهادت گذاشت،حضرت

زینب نیزازهمان لحظات اولیه شهادت برادر، پرچم پرافتخارقیام را بردوش گرفت ونگذاشت این پرچم الهی برزمین بماند وبا اقتدارهر

چه تمام تردربرابرامیرخون آشام کوفه وحاکم پلید شام لعنة الله علیهما وبا سخنرانی وخطبه های کوبنده ، زندگی را درکامشان تلخ ساخت ،

راستی چه مردانه ایستاد واستقامت کرد درمقابل آن همه مصیبت های سخت که هریک از آن ها می توانست کوهی را به لرزه درآورد

وانسان توان مندی را مضطرب وازخود بی خبر سازد. درمسجدکوفه وقتی که ابن زیا د خواست نمک برزخم او بریزد واحساسات او

را جریحه دارسازد از ایشان سوال کرد : " کارخدا را درباره برادرواهل بیت خود چگونه دیدی ؟" حضرت زینب با سربلندی وشجاعت

فرمودند: " من جزنیکی وزیبایی ازجانب خداوند ندیدم . اینان گروهی بودند  که خداوند شهادت را برایشان تقدیرکرده بود وبه سوی جایگاه

ابدی خودشتافته ودرآن آرمید ند وخداوند روزقیامت میان تو وآنان داوری خواهد کرد وازتو خونخواهی می کند،درآن روزخواهی دید که

پیروزچه کسی است؟! مادرت به سوگت بنشیند ای پسرمرجانه. "

انسان وقتی این سخنان را می بیند وبه یاد می آورد ، دربرابر آن همه عظمت وبزرگواری احساس شرمساری وحقارت می کند

که حضرت زینب سلام الله علیها تمام آن مصائب ورنج ها را زیبایی می بیند ولی ما درمقابل کوچک ترین مصیبت واذیت

اظهارضعف وناتوانی می کنیم !!.

روزپرستار

روزمیلاداین بانوی بزرگواراسلام را روزپرستارنام گذاری کرده اند ، آری چه زیبا مناسبتی است ، گرچه پرستاری ازبیمار

یک وظیفه سنگین وبسیارارزشمندی است ولی باید بگوییم حیف است که زینب را تنها یک پرستار بیمار بخوانیم زیرا پرستاری

ازبیمار تنها یکی ازکوچکترین مسئولیت های ایشان بود،اما درواقع باید بگوییم پرستاری یک هنری است بی نظیر وتخصصی

است بی همتا ،چون پرستاری تنها مراقبت ازعلائم حیاتی بیمارنیست بلکه دمیدن روح زندگی است درتن رنجور بیمار وجاری

ساختن زلال امیدواری دربدن خسته او ، وروشن نگه داشتن چراغ حیات بیمار است ودرخشان کردن خورشید ایمان واعتمادش

به زندگی . برای همین است که می گوییم پرستاری یک نوع هنروتخصص است.

دراسلام هنگامی که پرستار برای رضای خداوند به یاری انسان نیازمندی می شتابد ونیاز اورا برطرف می کند وباتلاش خود ،

جان مجروح ویا بیمارناتوانی رانجات می دهد به یقین اورا زنده کرده است . پروردگارمتعال درآیه 32سوره مائده دراین باره

می فرماید :" هرکس انسانی را ازمرگ رهایی بخشد چنان است که گویی همه مردم را زنده کرده است."

 

                                               

 

  مرحوم شیخ صدوق درکتاب ثواب الاعمال ص342ازپیامبرگرامی اسلام صلی الله علیه وآله نقل می کند که حضرت فرمودند : 

" مَن قامَ عَلی مَریضٍ یَوماٌ وَلَیلَةٍ بَعَثَهُ الله تَعالی مَعَ اِبراهیم الخلیل فَجازَ علی الصِّراطِ کَالبَرقِ اَللامِع ؛ کسی که یک شبانه روز 

ازبیماری مراقبت وپرستاری کند خداوند اورا با ابراهیم خلیل علیه السلام محشورخواهد کرد واو همانند برق خیره کننده و  درخشان ازصراط عبور می کند . "حرفه پرستاری ترکیب عجیبی است ،ازیک سو ترکیبی است ازدانش ،معرفت ، تجربه ومهارت واز طرفی دیگر ترکیبی است از رحمت ،عطوفت ، مهربانی ومراقب

                                                                                                              

  

      کسی که وقت سحرسخت کوش وبیداراست                                                                                              

  فرشته ای است که نام خوشش پرستاراست                                                                                               

حضرت علی علیه السلام درحدیثی می فرماید: «خوشا به حال آن که به بندگان خدا نیکی کند و برای آخرت خود زاد و توشه برگیرد». حال با توجه به این حدیث گران مایه، می توان پی برد پرستاران که شبانه روز در پی برطرف ساختن گرفتاری های بیماران و درمان آنها هستند، به چه پاداشی می رسند و نزد خداوند متعالی، چه جایگاه و مقامی دارند.

امام خمینی رحمة الله علیه در سخنانی خطاب به پرستاران فرمودند :" پرستاری ازبیمارامربسیارمشکلی است ، لکن خیلی ارزشمند است ،شما متوجه باشید که شغل شما ،شغل بسیارشریفی است وازآن طرف مسئولیتش هم زیاد است."

مقام معظم رهبری درسخنانی پرستاران، این سپیدپوشان سخت کوش را، همانند فرشتگان رحمت و ملائکه آسمانی می داند و درباره ایشان می فرماید: "آن وقت که بیمار از همه جا دستش کوتاه است، در آن ساعاتی که حتی همسر، فرزندان و پدر و مادر بیمار هم بالای سرش نیستند، چشم امیدش بعد از خدا، به پرستار است، و این پرستار است که مثل ملائکه آسمانی، مثل فرشتگان رحمت، به دردها، مشکلات و نیازهای جسمی وعاطفی اوپاسخ می دهد."

درپایان شایسته است باقطعه شعری ازپرستاران فداکاروبی توقع یادکنیم که همواره ازمهربانی ودلسوزی هایشان بهرمندبوده ایم.                                     

     از آسمان پرسیدم پرستار کیست؟ گفت: وسیع تر از من است                                                                                             

  از کوه  پرسیدم  پرستار کیست ؟ گفت: مقاوم تر از من است                                                                                          

    از آینه  پرسیدم  پرستار کیست؟  گفت: پاک تر از من است                                                                                            

  از آب  پرسیدم  پرستار کیست ؟ گفت: زلال تر از من است                                                                                          

از مادر پرسیدم پرستار کیست ؟ گفت: مهربانتر از من است                                                                                         

                    از پیامبر پرسیدم پرستار کیست؟                                                                                                                    

   گفت: از تمام یارانم به من نزدیک تراست                                                                                                                                                     

        ازخودش پرسیدم پرستار کیست؟ گفت: خادم خدا                                                                                                                  

 

 

                                                                                     « سعید نخعی گلپایگانی »